Είπαν για το 2ο Φεστιβάλ Αποδοχής..διοργανωτές, γονείς, φίλοι, επισκέπτες, παιδιά:
Ελένη Καραγιάννη (δασκάλα Εικαστικής Αγωγής):
Γιατί ήταν σημαντικό και καινοτόμο αυτό που έγινε εχθές;
Γιατί ένα τυπικό ελληνικό σχολείο άνοιξε τις πόρτες του σε διαφορετικούς ανθρώπους.
Σε ανθρώπους με διαφορετικό χρώμα. Με διαφορετικά ρούχα, με διαφορετικές μουσικές.
Γιατί άνθρωποι απλοί, δάσκαλοι απλοί, μέλη μιας κοινότητας όπως όλες της Ελλάδας της Κρίσης, επιφορτισμένη και αυτή με όλη την προπαγάνδα και τις προκαταλήψεις, ανοίχτηκε στον κόσμο.
Λίγο επιθετικά. Αλλά όχι επιθετικά με την έννοια του Αντίλογου.
Όσο επιθετική και αποφασιστική μπορεί να γίνει η Αγάπη και η Αποδοχή.
Η Αποδοχή που δεχθήκαμε κι εμείς σαν σχολείο ήταν καταιγιστική και ξεπέρασε τις προσδοκίες μας.
Μέχρι και τα τελευταία λεπτά πριν την έναρξη του Φεστιβάλ, άτομα και φορείς ζητούσαν με κάθε τρόπο να συμμετέχουν σε αυτό.
Χρωστάμε συνεργασία με ομάδα Ινδικής μουσικής, με ομάδες Capoeira, με ομάδα Γερμανών εικαστικών, με φίλους ψυχολόγους κ.α.
Γιατί ήταν σημαντικό και καινοτόμο αυτο που έγινε εχθές;
Γιατί απλά δεν είχε ξαναγίνει.
Σε δημόσιο αλλά ούτε και σε ιδιωτικό σχολείο.
Γιατί ένα μικρό σχολείο κινητοποίησε μια ολόκληρη “κοινωνία” ανθρώπων.
Παιδιά, γονείς, παππούδες και γιαγιάδες, μεγάλους ανθρωπιστικούς φορείς, ιερείς, ομάδες μεταναστών, κ.α.
Και πιστεύουμε και είμαστε σίγουροι δηλαδή, πως όλο αυτό σηματοδότησε μια νέα Αρχή στο πως θα πρέπει στην ΠΡΑΞΗ να οργανώνονται η διαπολιτισμική Αγωγή και η εκπαίδευση για την Ειρήνη: όχι στα πλαίσια μερικών διδακτικών ωρών αλλά ως μια κοινωνική καθολική παρέμβαση.
Ραντεβού στο επόμενο Φεστιβάλ..
(και όχι μόνο).
Σας αγαπούμε!
The biggest advantage of working with fun colleagues(Andromaca Tonia,Elvis, Giannis, Olga, Dora, Jackie, Escobar, Bryan, Eugenie, Ben, Elena,Dimitris, Tina, Garyfallia) like u guys is that I don’t feel like I'm working at all.. I thank u for that! And special thanks for bringing smiles on the faces of all those kids and parents last night!#EmbraceDiversity #G2RED #SecondGeneration
Κέλλυ Παπαμανώλη (σύλλογος γονέων)
Νιωθω την ανάγκη να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στην Ελενα στον Δημήτρη , την κ Γαρυφαλλιά,,στον υπόλοιπο σύλλογο γονέων , στις μαμάδες του σχολείου μας,και στους μικρους μαθητές μας , που εκαναν πραγματικότητα την ιδέα του 2 ου Φεστιβαλ αποδοχής. του άλλου. Κατι τετοιες στιγμές είναι που χαίρομαι που ανήκω στον σύλλογο γονέων αυτου του σχολείου, και εχω την χαρα να προσφέρω ώστε να υλοποιούνται τετοια events.Κυρίως χαιρομαι ομως γιατί αποδεικνυεται για άλλη μία φορά ότι όταν οι δάσκαλοι ενός σχολείου έχουν οράματα,έχουν ιδέες ,και εχουν στον πλάι τους μια διευθύντρια σαν την δική μας που γίνεται αρωγός των ιδεών τους και συνοδoiπόρος τους τα πάντα μπορούν να συμβούν.....Σας ευχαριστουμε πολυ!!!
Σταματάκος Παρασκευάς (Kαλλιτεχνείο Αχαρνών)
Ανυπομονούμε για το 3ο.
Από τώρα.
Ελένη Καραγιάννη (δασκάλα Εικαστικής Αγωγής):
Γιατί ήταν σημαντικό και καινοτόμο αυτό που έγινε εχθές;
Γιατί ένα τυπικό ελληνικό σχολείο άνοιξε τις πόρτες του σε διαφορετικούς ανθρώπους.
Σε ανθρώπους με διαφορετικό χρώμα. Με διαφορετικά ρούχα, με διαφορετικές μουσικές.
Γιατί άνθρωποι απλοί, δάσκαλοι απλοί, μέλη μιας κοινότητας όπως όλες της Ελλάδας της Κρίσης, επιφορτισμένη και αυτή με όλη την προπαγάνδα και τις προκαταλήψεις, ανοίχτηκε στον κόσμο.
Λίγο επιθετικά. Αλλά όχι επιθετικά με την έννοια του Αντίλογου.
Όσο επιθετική και αποφασιστική μπορεί να γίνει η Αγάπη και η Αποδοχή.
Η Αποδοχή που δεχθήκαμε κι εμείς σαν σχολείο ήταν καταιγιστική και ξεπέρασε τις προσδοκίες μας.
Μέχρι και τα τελευταία λεπτά πριν την έναρξη του Φεστιβάλ, άτομα και φορείς ζητούσαν με κάθε τρόπο να συμμετέχουν σε αυτό.
Χρωστάμε συνεργασία με ομάδα Ινδικής μουσικής, με ομάδες Capoeira, με ομάδα Γερμανών εικαστικών, με φίλους ψυχολόγους κ.α.
Γιατί ήταν σημαντικό και καινοτόμο αυτο που έγινε εχθές;
Γιατί απλά δεν είχε ξαναγίνει.
Σε δημόσιο αλλά ούτε και σε ιδιωτικό σχολείο.
Γιατί ένα μικρό σχολείο κινητοποίησε μια ολόκληρη “κοινωνία” ανθρώπων.
Παιδιά, γονείς, παππούδες και γιαγιάδες, μεγάλους ανθρωπιστικούς φορείς, ιερείς, ομάδες μεταναστών, κ.α.
Και πιστεύουμε και είμαστε σίγουροι δηλαδή, πως όλο αυτό σηματοδότησε μια νέα Αρχή στο πως θα πρέπει στην ΠΡΑΞΗ να οργανώνονται η διαπολιτισμική Αγωγή και η εκπαίδευση για την Ειρήνη: όχι στα πλαίσια μερικών διδακτικών ωρών αλλά ως μια κοινωνική καθολική παρέμβαση.
Ραντεβού στο επόμενο Φεστιβάλ..
(και όχι μόνο).
Σας αγαπούμε!
Nikos Deji Odubitan (πρόεδρος του Generation 2.RED)
Ευχαριστώ όλο το Dream Team του Generation 2.0 for Rights, Equality, & Diversity για την υπέροχη βραδιά στο 2ο Φεστιβάλ Αποδοχής στο 2ου Δημοτικό Σχολείο Αχαρνών.The biggest advantage of working with fun colleagues(Andromaca Tonia,Elvis, Giannis, Olga, Dora, Jackie, Escobar, Bryan, Eugenie, Ben, Elena,Dimitris, Tina, Garyfallia) like u guys is that I don’t feel like I'm working at all.. I thank u for that! And special thanks for bringing smiles on the faces of all those kids and parents last night!#EmbraceDiversity #G2RED #SecondGeneration
Κέλλυ Παπαμανώλη (σύλλογος γονέων)
Νιωθω την ανάγκη να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στην Ελενα στον Δημήτρη , την κ Γαρυφαλλιά,,στον υπόλοιπο σύλλογο γονέων , στις μαμάδες του σχολείου μας,και στους μικρους μαθητές μας , που εκαναν πραγματικότητα την ιδέα του 2 ου Φεστιβαλ αποδοχής. του άλλου. Κατι τετοιες στιγμές είναι που χαίρομαι που ανήκω στον σύλλογο γονέων αυτου του σχολείου, και εχω την χαρα να προσφέρω ώστε να υλοποιούνται τετοια events.Κυρίως χαιρομαι ομως γιατί αποδεικνυεται για άλλη μία φορά ότι όταν οι δάσκαλοι ενός σχολείου έχουν οράματα,έχουν ιδέες ,και εχουν στον πλάι τους μια διευθύντρια σαν την δική μας που γίνεται αρωγός των ιδεών τους και συνοδoiπόρος τους τα πάντα μπορούν να συμβούν.....Σας ευχαριστουμε πολυ!!!
Σταματάκος Παρασκευάς (Kαλλιτεχνείο Αχαρνών)
Ανυπομονούμε για το 3ο.
Από τώρα.
